กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด รหัสโครงการ : R000000405 ชื่อโครงการ (ภาษาไทย) : ตัวแบบการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย ชื่อโครงการ (ภาษาอังกฤษ) : Model of strategy implementation, Philosophy of Sufficiency Economy, and Value – Based Economy affecting the Economics Development of Thailand คำสำคัญของโครงการ(Keyword) : การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ/ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง/เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม หน่วยงานเจ้าของโครงการ : คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ > ภาควิชารัฐประศาสตร์และนิติศาสตร์ ลักษณะโครงการวิจัย : โครงการวิจัยเดี่ยว ลักษณะย่อยโครงการวิจัย : ไม่อยู่ภายใต้แผนงานวิจัย/ชุดโครงการวิจัย ประเภทโครงการ : โครงการวิจัยใหม่ สถานะของโครงการ : propersal งบประมาณที่เสนอขอ : 324900 งบประมาณทั้งโครงการ : 324,900.00 บาท วันเริ่มต้นโครงการ : 01 ตุลาคม 2560 วันสิ้นสุดโครงการ : 30 กันยายน 2561 ประเภทของโครงการ : งานวิจัยประยุกต์ กลุ่มสาขาวิชาการ : สังคมศาสตร์ สาขาวิชาการ : สาขารัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ กลุ่มวิชาการ : รัฐประศาสนศาสตร์ ลักษณะโครงการวิจัย : ระดับชาติ สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ : ไม่สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ สร้างความร่วมมือประหว่างประเทศ GMS : ไม่สร้างความร่วมมือทางการวิจัยระหว่างประเทศ นำไปใช้ในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา : นำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาณภาพการศึกษา เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต : ไม่เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต ความสำคัญและที่มาของปัญหา : วาระแห่งการพัฒนาโลกภายหลัง ค.ศ. 2015 คือการจัดทำเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนในกรอบสหประชาชาติ (Sustainable Development Goals–SDGs) ในช่วงเวลา 15 ปี ซึ่งจะส่งผลกระทบกับการวางแนวทางการพัฒนาประเทศในอนาคต ที่ต้องเน้นขจัดความยากจนให้หมดไป ประชาชนมีสุขภาพที่ดี มีระบบการศึกษา มีความเท่าเทียมกันทางเพศ ส่งเสริมการเติบโตทางเศรษฐกิจแบบยั่งยืน มีระบบโครงสร้างพื้นฐานที่รองรับการพัฒนาอุตสาหกรรมที่ยั่งยืน ลดความไม่เท่าเทียมกันทั้งภายในประเทศและระหว่างประเทศ มีรูปแบบการผลิตและการบริโภคแบบยั่งยืน เตรียมความพร้อมในการรับมือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สงวนรักษาทรัพยากรธรรมชาติและความหลากหลายทางชีวภาพ มีการจัดการทรัพยากรทางทะเลอย่างยั่งยืน ส่งเสริมให้สังคมมีความสุข มีความยุติธรรมและส่งเสริม ความเป็นหุ้นส่วนเพื่อการพัฒนาร่วมกัน การวางเป้าหมายทางเศรษฐกิจของประเทศไทยจึงเป็นการวางกรอบนโยบายเศรษฐกิจของประเทศ ไทยให้สามารถปรับเปลี่ยนโครงสร้างเศรษฐกิจไปสู่เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม(Value – Based Economy) มีฐานคิดหลัก คือ การเปลี่ยนจากการผลิตสินค้า โภคภัณฑ์ ไปสู่สินค้าเชิง นวัตกรรม เปลี่ยนจากการขับเคลื่อนประเทศด้วยภาคอุตสาหกรรมไปสู่การขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยี ความคิดสร้างสรรค์ และนวัตกรรม และเปลี่ยนจากการเน้นภาคการผลิตสินค้า ไปสู่การเนินภาคบริการมากขึ้น อย่างไรก็ตาม การกำหนดวิสัยทัศน์เชิงนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย หรือ โมเดลพัฒนาเศรษฐกิจของรัฐบาล ภายใต้การนำของพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ที่เข้ามาบริหารประเทศบนวิสัยทัศน์ที่ว่า “มั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน” โดยมีภารกิจสำคัญในการขับเคลื่อนปฏิรูปประเทศด้านต่างๆ เพื่อปรับแก้ จัดระบบ ปรับทิศทางและสร้างหนทางพัฒนาประเทศให้เจริญ สามารถรับมือกับโอกาสและภัยคุกคามแบบใหม่ๆที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว รุนแรงในศตวรรษที่ 21 ประเทศไทย 4.0 จึงเป็นเศรษฐกิจใหม่(New Engines of Growth)ที่มีรายได้สูง โดยวางเป้าหมายให้เกิดเช่นเดียวกันกับประเทศที่พัฒนา อาทิ สหรัฐอเมริกา “A Nation of Makers” อังกฤษ “Design of Innovation” อินเดีย “Made in India” เป็นต้น ทั้งนี้เพราะ การพัฒนาเศรษฐกิจ (Economics Development) เป็นกระบวนการที่ก่อให้เกิดความจำเริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่องเป็นระยะเวลายาวนานเพียงพอที่จะทำให้เกิดการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงสภาพทางสังคมและยกระดับการดำรงชีพของประเทศให้สูงขึ้น เกิดการเพิ่มขึ้นของรายได้ที่แท้จริงต่อบุคคล (per capita real income) ตลอดระยะเวลา เพื่อให้มาตรฐานความเป็นอยู่ของประชาชนส่วนใหญ่ดีขึ้นกว่าเดิม มีการกระจายรายได้เป็นไปอย่างเสมอภาค และประชาชนส่วนใหญ่ได้รับประโยชน์จากรายได้ที่เพิ่มขึ้นอย่างเท่าเทียมกัน ตามมุมมองความคิดของ ชุมปีเตอร์ (Joseph Schumpeter) นักเศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม ใน The Theory of Economic Development ได้อธิบายว่า การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจไม่สามารถจะอธิบายได้โดยอาศัยเพียงสภาพการณ์ทางเศรษฐกิจในอดีตที่ผ่านมาเท่านั้น หากแต่ต้องอธิบายในลักษณะที่ระบบเศรษฐกิจมีการปรับตัวเมื่อเกิดปรากฏการณ์ใหม่ๆขึ้นภายในระบบเศรษฐกิจ ซึ่งโดยทั่วไปนวัตกรรมใหม่ๆ(Innovation) นี้จะเกิดจากผู้ผลิตเป็นสำคัญ และการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นได้ก็โดยการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการมีความคิดใหม่ๆ(Innovation) ขึ้น ประกอบด้วย 1) การผลิตสินค้าใหม่ หรือที่มีคุณภาพใหม่ 2) การใช้วิธีการผลิตแบบใหม่ และการบรรจุหีบห่อ 3) การเปิดตลาดสินค้าและบริการใหม่ 4) การค้นพบทรัพยากรและแหล่งอุปทานของวัตถุดิบแหล่งใหม่ 5) การจัดองค์การใหม่ของอุตสาหกรรม (อนุชา ภูริพันธุ์ภิญโญ : มสธ , 14 -16) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อสร้างความเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นนั้น สิ่งสำคัญก็คือการที่ประเทศให้ความสำคัญต่อการพัฒนาการวิจัยและพัฒนา(Research and development) เทคโนโลยีและนวัตกรรมจึงปัจจัยสำคัญทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาเศรษฐกิจออย่างก้าวกระโดด จากสถานะของประเทศและบริบทการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่ประเทศกำลังประสบอยู่ ทำให้การกำหนดวิสัยทัศน์แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12 ยังคงมีความต่อเนื่องจากวิสัยทัศน์แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 11 และ กรอบหลักการของการวางแผนที่น้อมนำและประยุกต์ใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ยึดคนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาอย่างมีส่วนร่วม การพัฒนาที่ยึดหลักสมดุล ยั่งยืน โดยวิสัยทัศน์ของการพัฒนาใน แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12 ต้องให้ความสำคัญกับการกำหนดทิศทางการพัฒนาที่มุ่งสู่การเปลี่ยนผ่านประเทศไทย จากประเทศที่มีรายได้ปานกลางไปสู่ประเทศที่มีรายได้สูง มีความมั่นคง และยั่งยืน สังคมอยู่ร่วมกันอย่างมี ความสุข และนำไปสู่การบรรลุวิสัยทัศน์ระยะยาว “มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน” ของประเทศ อย่างไรก็ตาม กรอบวิสัยทัศน์แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 12 ยังคงมีความต่อเนื่องจากวิสัยทัศน์แผนพัฒนาฯ ฉบับที่ 11 โดยเป็นกรอบหลักการของการวางแผนที่น้อมนำและประยุกต์ใช้หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ยึดคนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนาอย่างมีส่วนร่วม เศรษฐกิจพอเพียงจึงเป็น แนวพระราชดำริที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ฯ ได้ทรงพระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย ซึ่งมีหลักการสำคัญ คือ ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อให้มีผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่งในการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินงานทุกขั้นตอน และขณะเดียวกันจะต้องเสริมสร้างพื้นฐานจิตในของคนให้มีสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต และให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบเพื่อให้สมดุลและพร้อมต่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วกว้างขวาง ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี การขับเคลื่อนกลยุทธ์(Strategy implementation)และนโยบายทางเศรษฐกิจของประเทศจึงเป็นกลไกที่สำคัญที่จะทำให้เป้าหมายและวิสัยทัศน์ของประเทศบรรลุเป้าหมาย โดยมีเจตนาสำคัญที่จะให้เป็นแผนเชิงรุกไปสู่อนาคต ซึ่งถือเป็นการวางแนวความคิดเชิงกลยุทธ์ (Strategy thinking)เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลง การจัดการเชิงกลยุทธ์ (Strategy Management) ประกอบด้วยกระบวนการวางแผนเชิงกลยุทธ์ (Strategy Planning) การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ (Strategy Implementation) การควบคุมและประเมินผลเชิงกลยุทธ์ (Strategy Control) เป็นกลไกสำคัญสู่จุดหมายปลายทางที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงและกระแสโลกาภิวัฒน์ ดังนั้น การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ(Strategy implementation) จึงเป็นเรื่องที่มีความสำคัญที่จะนำกลยุทธ์ไปสู่ความสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ Bruce Henderson กล่าวว่า ความได้เปรียบในการแข่งขัน (competitive advantage) เป็นผลที่เกิดจากการนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ โดยที่ การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติให้บรรลุผลนั้นเป็นเรื่องที่มีความสำคัญและยุ่งยากซับซ้อนมากกว่าการกำหนดกลยุทธ์ (Lawrence G. Hrebiniak) เนื่องจากการกำหนดกลยุทธ์เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ “การทำสิ่งที่ถูกต้อง (doing the right thing)” และเป็นความรับผิดชอบเบื้องต้นของผู้บริหารระดับสูงขององค์การ ส่วนการแปลงกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ “การทำสิ่งที่กำหนดไว้ให้ถูกต้อง (doing thing right)” เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม(Value – Based Economy) คือ การใช้นวัตกรรม(Innovation) และการทำสิ่งใหม่ขึ้นมา ความสามารถในการใช้ความรู้ ความคิดสร้างสรรค์ ทักษะและประสบการณ์ทางเทคโนโลยีหรือการจัดการมาพัฒนาและผลิตใหม่ในทางเศรษฐกิจให้เกิดมูลค่าเพิ่ม(Value-added)ขึ้น ในทางเศรษฐศาสตร์ นวัตกรรม คือ การนำแนวความคิดใหม่หรือการใช้ประโยชน์ จากสิ่งที่มีอยู่แล้วมาใช้ในรูปแบบใหม่เพื่อทําให้เกิดประโยชน์ทางเศรษฐกิจ กล่าวได้อีกอย่างหนึ่งว่า "การทำในสิ่งที่แตกต่างจากคนอื่น โดยอาศัยการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ (Change) ที่เกิดขึ้นรอบตัวเราให้กลายมาเป็นโอกาส (Opportunity) และ ถ่ายทอดไปสู่แนวความคิดใหม่ที่ทำให้เกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคม" ซึ่งแนวคิดนี้ได้ถูกพัฒนาขึ้นมาในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 อาทิ Joseph Schumpeter(1934) เช่นผลงาน The Theory of Economic Development โดยเน้นที่การสร้างสรรค์ การวิจัยและพัฒนา ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี อันนำไปสู่การได้มาซึ่งนวัตกรรมทางเทคโนโลยี(Technological Innovation) เพื่อประโยชน์เชิงพาณิชย์เป็นหลัก และทฤษฎีที่รู้จักมากน่าจะเป็น Theory of Disruptive Innovation ของ Prof. Clayton Christensen แห่งมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และ Diffusion of Innovation Theory ของ Prof. Everett Rogers ซึ่งพัฒนาตั้งแต่ปี 1962 อย่างไรก็ตาม แนวคิดการขับเคลื่อนเศรษฐกิจบนพื้นฐานของการใช้องค์ความรู้ (Knowledge) การศึกษา (Education) การสร้างสรรค์งาน (Creativity) และการใช้ทรัพย์สินทางปัญญา (Intellectual property) ที่เชื่อมโยงกับรากฐานความหลากหลายทางวัฒนธรรม และ ความหลากหลายทางธรรมชาติ การสั่งสมความรู้ของสังคม และเทคโนโลยี/นวัตกรรมสมัยใหม่ จึงเป็นแนวทางการขับเคลื่อนเศรษฐกิจประเทศไทยใหม่ที่จะสร้างความมั่งคั่ง และยั่งยืน ด้วยระบบเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม(Value – Based Economy)เป็นสำคัญ เพื่อให้เกิดการพัฒนาเศรษฐกิจและการบรรลุเป้าหมายของการพัฒนาเศรษฐกิจโดยทั่วไปเน้นการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม 5 ประการ ได้แก่ (1)มีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น (2)มีการกระจายรายได้ที่ดี (3)การมีงานทำ (4)การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ (5)การควบคุมการเกิดมลภาวะเป็นพิษที่เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจ นโยบายเศรษฐกิจสร้างสรรค์และนวัตกรรมสามารถดำเนินการได้บนพื้นฐานของปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง โดยให้ความสำคัญกับการพัฒนาคน และการนำศักยภาพและความรู้ของคนมาใช้อย่างรอบคอบ และมีสติ เมื่อปัจเจกบุคคลนำศักยภาพและความคิดสร้างสรรค์ที่มีอยู่ไปสร้างสรรค์พัฒนาสินค้าและบริการที่มีคุณค่า และมีคุณภาพมากขึ้น จะสามารถสร้างรายได้เพื่อยังชีพให้แก่ตนและครอบครัวมากขึ้น ทำให้สามารถที่จะพึ่งตนเองได้ มีสินทรัพย์ส่วนเกินที่จะนำไปออม เป็นภูมิคุ้มกันเมื่อเกิดภาวะวิกฤติที่อาจเกิดขึ้นได้ ส่วนที่เหลือมากกว่านั้นก็สามารถนำไปช่วยเหลือจุนเจือครอบครัว ช่วยเหลือผู้ที่ด้อยโอกาสหรือด้อยศักยภาพกว่า และสร้างสรรค์คุณค่าที่ดีแก่ชุมชนและสังคมต่อไปได้ ในขณะที่ แนวคิดการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติเปรียบเสมือนกลไกการทำงานผ่านองค์การและหน่วยงานที่ดำเนินนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศที่จะต้องคำนึงถึงสาระสำคัญ กระบวนการ สภาพแวดล้อมและผลสำเร็จของกลยุทธ์เชิงนโยบายตามกรอบการพัฒนาประเทศเป็นสำคัญ ดังนั้น การบูรณาการแนวความคิดการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีต่อการพัฒนาเศรษฐกิจจึงเป็นการค้นหากลวิธีเพื่อมุ่งสู่การบรรลุเป้าหมายทางเศรษฐกิจและนำพาประเทศเข้าสู่การพัฒนาสู่โลกที่หนึ่ง ด้วยเหตุนี้ ผู้วิจัยจึงสนใจศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาตัวแบบการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย ทั้งนี้เพื่อจะได้นำผลวิจัยไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนาประเทศและก่อให้เกิดประโยชน์ในการพัฒนา และสอดคล้องกับสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์การพัฒนาประเทศต่อไป จุดเด่นของโครงการ : เป็นงานวิจัยเพื่อค้นหาตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย 1) การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ได้แก่ เนื้อหาเกี่ยวกับกลยุทธ์(Strategy content) กระบวนการกลยุทธ์ (Strategy process) สภาพแวดล้อมกลยุทธ์(Strategy context) และ ผลลัพธ์กลยุทธ์(Strategy outcome) 2) ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ ความมีเหตุผล ความพอประมาณ การมีภูมิคุ้มกัน และ ความรู้ ความมีคุณธรรม 3) เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ได้แก่ ความรู้(Knowledge) การศึกษา(Education) ความคิดสร้างสรรค์ (Creative) ความสามารถในการตอบสนองลูกค้า(Responsiveness) เพื่ออธิบาย การพัฒนาเศรษฐกิจ ได้แก่ มีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น การกระจายรายได้ที่ดี การมีงานทำการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ การควบคุมการเกิดมลภาวะเป็นพิษที่เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจ วัตถุประสงค์ของโครงการ : การวิจัยเรื่อง ตัวแบบการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย ครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ ประกอบด้วย 6.1 เพื่อสร้างตัวแบบการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย และทำการตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้าง 6.2 เพื่อศึกษาขนาดความสำคัญในแต่ละองค์ประกอบของ การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย 6.3 เพื่อศึกษาขนาดของผลกระทบ การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย 6.4 . เพื่อพัฒนาแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ขอบเขตของโครงการ : 7.1 ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) ผู้เชี่ยวชาญทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม จำนวน 15-17 คน 2) เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ตั้งแต่ปี พ.ศ.2550 ถึงปัจจุบัน 3) ประชาชนที่อยู่อาศัยในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ ได้แก่ (1) ประชาชนของประเทศไทยที่อยู่ในกลุ่มคนที่เกิดระหว่างปี 2508-2522 อายุ 29-43 ปี (2) ประชาชนของประเทศไทยที่อยู่ในกลุ่มคนที่เกิดระหว่างปี 2489-2507 อายุ 44-62 ปี กลุ่มเป้าหมายทั้งสองกลุ่มเน้นเฉพาะผู้ที่มีการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป ทั้งนี้เนื่องจาก เป็นกลุ่มเป้าหมายที่ที่มีความรู้ในเรื่องที่เกี่ยวข้อง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย และควรเป็นผู้ที่อยู่อาศัยในเขตชุมชนเมือง ซึ่งจะทำการเก็บรวบรวมข้อมูลในจังหวัดที่มีมูลค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัด(GPP)สูงสุดของแต่ละภูมิภาคของประเทศไทย ได้แก่ ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้ ประกอบด้วย เชียงใหม่ สมุทรปราการ นครราชสีมา ระยอง ราชบุรี สงขลา ตามลำดับ รวมทั้งสิ้น จำนวน 8,630,928 คน (สำนักงานสถิติแห่งชาติ.2553.online) และ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ประชาชน 2 ช่วงอายุที่อยู่อาศัยในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ ประกอบด้วย ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้ จำนวน 2,400 คน โดยแบ่งออกตามภูมิภาคต่าง ๆ ภูมิภาคละ 400 คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multistage Random Sampling) 7.2. ขอบเขตด้านเนื้อหา เนื้อหาที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) แนวคิดเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 2) แนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 7.3. ขอบเขตด้านระยะเวลา ระยะเวลาที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ จำนวน 1 ปี 7.4. ขอบเขตด้านตัวแปร ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วย 1) การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ได้แก่ เนื้อหาเกี่ยวกับกลยุทธ์(Strategy content) กระบวนการกลยุทธ์ (Strategy process) สภาพแวดล้อมกลยุทธ์(Strategy context) และ ผลลัพธ์กลยุทธ์(Strategy outcome) 2) ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ ความมีเหตุผล ความพอประมาณ การมีภูมิคุ้มกัน และ ความรู้ ความมีคุณธรรม 3) เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ได้แก่ ความรู้(Knowledge) การศึกษา(Education) ความคิดสร้างสรรค์ (Creative) ความสามารถในการตอบสนองลูกค้า(Responsiveness) 4) การพัฒนาเศรษฐกิจ ได้แก่ มีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น การกระจายรายได้ที่ดี การมีงานทำการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ การควบคุมการเกิดมลภาวะเป็นพิษที่เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจ ผลที่คาดว่าจะได้รับ : 10.1 ได้ตัวแบบการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย 10.2 ได้ขนาดความสำคัญและผลกระทบในแต่ละองค์ประกอบของ การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย 10.3 สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับแผนพัฒนาประเทศได้ โดยการนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม และการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ มาประยุกต์ใช้ในประเด็นที่องค์ประกอบใดที่รัฐบาลควรให้ความสำคัญในการพัฒนาประเทศ นำไปสู่การกำหนดเป็นนโยบายสาธารณะและมาตรการสำคัญในการพัฒนา 10.4 ได้องค์ความรู้ที่ได้จากกระบวนการวิจัยการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมในแต่ละพื้นที่เป้าหมาย 10.5 ได้กระบวนทัศน์ในการพัฒนาแบบใหม่ที่เริ่มต้นจากระดับล่างและก่อตัวกลายเป็นความต้องการที่สอดคล้องกับชุมชนท้องถิ่น 10.6 เป็นการสร้างนักวิจัยรุ่นใหม่ในงานวิจัยทางการรัฐศาสตร์ และรัฐประศาสนศาสร์ 10.7 ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารวิชาการทางรัฐศาสตร์ และรัฐประศาสนศาสร์และ วิจัย ทั้ง ภายในและภายนอก มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์ การทบทวนวรรณกรรม/สารสนเทศ : 9.1 แนวคิดการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ซอลฮิสทอลและไวล์มอล (Sashittal & Wilemon : 1996 ) ชี้ว่า การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ มีคำที่เหมือนกันและใช้แทนกันได้ อาทิ การบริหารกลยุทธ์(Execution) การบรรลุเป้าหมายที่แท้จริง(Actualization of goals) ซึ่งโดยมากแล้วใช้ในวรรณกรรมทางการจัดการแต่ก็ไม่เสมอไปเพราะบางครั้งก็ใช้โดยแวดวงของผู้บริหารและจัดการ คำว่า การบริหารกลยุทธ์(Execution) หรือ การดำเนินตามกลยุทธ์(Executing) มักนำมาใช้ภายใต้บริบทและสภาพแวดล้อมของแนวคิดเชิงกลยุทธ์ ในกรณีนี้ แยง ลิ และ ซัน กูสฮุย และ มาร์ติน เจ แอมเพอร์(Yang Li และ Sun Guohui และ Martin J. Eppler :2008) ได้ทบทวนบทความทางวิชาการ กว่า 60 บทความจากฐานข้อมูล EBSCOhost , ProQuest ABI , Sciencedirect , JSTOR และ Wiley Interscience พบว่าโดยมากใช้คำว่า “การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ” (Strategy Implementation) เป็นหลัก และมีเพียงส่วนน้อยมากที่ใช้คำว่า การบริหารกลยุทธ์ (Strategy Execution) และยังพบว่า คำว่า “การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ” (Strategy Implementation) และ การบริหารกลยุทธ์ (Strategy Execution) ไม่ได้มีความแตกต่างกันจากบทความทั้งหมดที่ทบทวนมา แยง ลิ และ ซัน กูสฮุย และ มาร์ติน เจ แอมเพอร์ (Yang Li และ Sun Guohui และ Martin J. Eppler : 2008) ได้วิเคราะห์ความหมายที่แตกต่างกันของคำว่า “การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติ” (Strategy Implementation) ออกเป็น 3 แนวทาง คือ แนวทางที่หนึ่ง เน้นมุมมองด้านกระบวนการ(Process Perspective) แนวทางที่สอง เน้นมุมมองด้านพฤติกรรม(Behavior Perspective) แนวทางที่สาม มุมมองเชิงผสมผสาน อย่างไรก็ตาม Fevzi Okumus (2001) เสนองานวิจัยเรื่อง Towards a strategy implementation framework โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากรอบแนวคิดการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติโดยการจัดกลุ่มตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับการนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติออกเป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ เนื้อหาของกลยุทธ์(Strategy content) กระบวนการบริหารขององค์การ(Organizational process) ผลลัพธ์ของการดำเนินกลยุทธ์(Strategy outcome) และ สภาพแวดล้อมภายในและภายนอก(Organizational context ; environment context) บริบทภายนอก - สภาพแวดล้อมที่ไม่แน่นอน ที่มา : . Fevzi Okumus(2001) จากนิยามความหมายของการนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติมีประเด็นที่น่าสนใจในหลายๆความหมาย กล่าวคือ การนิยามความหมายเป็นส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับบทบาทของผู้บริหารระดับสูงขององค์การว่าเป็นเงื่อนไขปัจจัยที่สนับสนุนและส่วนสำคัญที่ทำให้การนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัตินั้นประสบความสำเร็จ แต่ขณะเดียวกัน การนิยามความหมายบางส่วนให้ความสำคัญกับสภาพแวดล้อมจากภายนอก และกลับพบว่า การนิยามความหมายของการนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติไม่ได้มีการกล่าวถึง ลูกจ้างพนักงานระดับล่างเลย ซึ่งกลับกลายเป็นบุคลากรที่มีบทบาทสำคัญต่อการนำแผนกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติและทำให้เกิดผลลัพธ์ตามที่ต้องการ ดังนั้นสรุปได้ว่าการนำกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติมีความเป็นพลวัตร เป็นกระบวนการที่มีความสลับซับซ้อน ซึ่งประกอบด้วยชุดของการตัดสินใจและกิจกรรมของผู้จัดการและพนักงานลูกจ้างและปัจจัยที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์ทั้งภายในและภายนอก ตลอดจนหมายถึงการนำแผนกลยุทธ์ไปสู่การทำให้เป็นจริงเพื่อให้เกิดผลสำเร็จตามวัตถุประสงค์ของกลยุทธ์ 9.2 แนวคิดเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง “เศรษฐกิจพอเพียง” เป็นปรัชญาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานพระราชดำริชี้แนะแนวทางการดำเนินชีวิตแก่พสกนิกรชาวไทยมาโดยตลอดนานกว่า ๒๕ ปี ตั้งแต่ก่อนเกิดวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจ และเมื่อภายหลังได้ทรงเน้นย้ำแนวทางการแก้ไขเพื่อให้รอดพ้น และสามารถดำรงอยู่ได้อย่างมั่นคงและยั่งยืนภายใต้กระแสโลกาภิวัตน์และความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาชี้ถึงแนวการดำรงอยู่และปฏิบัติตนของประชาชนในทุกระดับ ตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชน จนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนาและบริหารประเทศให้ดำเนินไปในทางสายกลาง โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจ เพื่อให้ก้าวทันต่อโลกยุคโลกาภิวัตน์ ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการกระทบใดๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายในภายนอก ทั้งนี้ จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่งในการนำวิชาการต่างๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินการ ทุกขั้นตอน และขณะเดียวกัน จะต้องเสริมสร้างพื้นฐานจิตใจของคนในชาติ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของรัฐ นักทฤษฎี และนักธุรกิจในทุกระดับ ให้มีสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต และให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบ เพื่อให้สมดุลและพร้อมต่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและกว้างขวาง ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี สุเมธ ตันติเวชกุล (2541 : 62 )เศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง ความสามารถของชุมชนเมือง รัฐ ประเทศ หรือภูมิภาคหนึ่งๆ ในการผลิตสินค้า และบริการทุกชนิดเพื่อเลี้ยงสังคมนั้นๆ โดยพยายามหลีกเลี่ยงที่จะต้องพึ่งพาปัจจัยต่างๆที่เราไม่ ได้เป็นเจ้าของ อำพล เสนาณรงค์ (2542: 9) กล่าวว่า เศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง การพยายามพึ่งตนเอง ช่วยตัวเองให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ให้พอมีพอกิน โดยเฉพาะอาหารและที่อยู่อาศัย ส่วนที่ไม่สามารถผลิตเองได้ ก็แลกเปลี่ยนหรือซื้อ จากภายนอกบ้าง แต่ควรซื้อและใช้ของจากที่ผลิตได้ในท้องถิ่นหรือ ในประเทศมากที่สุด พยายามก่อหนี้ให้น้อยที่สุดและควรมีชีวิต ความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย และพอใจในสิ่งที่ได้รับมาโดยชอบธรรม ไม่ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย เพื่อ ให้รายจ่ายไม่เกินรายรับ ณรงค์ โชควัฒนา (2542: 16 – 17) กล่าวว่า เศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง การพัฒนาอย่างบูรณาการ โดยไม่มองเฉพาะเศรษฐกิจอย่างเดียว ต้องมองสังคม และสิ่งแวดล้อมพร้อมๆ ไปกับการพัฒนา โดยการพัฒนา ต้องมองรอบด้าน เรียกว่า บูรณาการและพึ่งตนเอง พึ่งเงินออม สติปัญญา และการตลาด โดยอาศัยปัจจัยในการพัฒนา คือ คนและเป้าหมายของคน ก็คือ อยู่ดี กินดี มีสุขทั้งร่างกาย จิตใจ สติปัญญา คุณธรรม เศรษฐกิจสังคม และสิ่งแวดล้อมที่ดี กล่าวโดยสรุปได้ว่า เศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง แนวพระราชดำริที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ฯ ได้ทรงพระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย ซึ่งมีหลักการสำคัญ คือ ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการมีผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่งในการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินงานทุกขั้นตอน อย่างไรก็ตาม ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มีหลักพิจารณาอยู่ 5 ส่วน ดังนี้ (กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. 2549: 2) 1 กรอบแนวคิด เป็นปรัชญาที่ชี้แนะแนวทางการดำรงอยู่และปฏิบัติตนในทางที่ควรจะเป็นโดยมีพื้นฐานมาจากวิถีชีวิตดั้งเดิมของสังคมไทย สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้ตลอดเวลาและเป็นการมองโลกเชิงระบบที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มุ่งเน้นการรอดพ้นจากภัยและวิกฤตเพื่อความมั่นคงและความยั่งยืนของการพัฒนา 2 คุณลักษณะ เศรษฐกิจพอเพียงสามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการปฏิบัติตนได้ในทุกระดับ โดยเน้นการปฏิบัติบนทางสายกลาง และการพัฒนาอย่างเป็นขั้นตอน 3 คำนิยาม ความพอเพียงจะต้องประกอบด้วย 3 คุณลักษณะพร้อม ๆ กัน ดังนี้ (1) ความพอประมาณ หมายถึง ความพอดีที่ไม่น้อยเกินไป และไม่มากเกินไป โดยไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น เช่น การผลิตและการบริโภคที่อยู่ในระดับพอประมาณ (2) ความมีเหตุผล หมายถึง การตัดสินใจเกี่ยวกับระดับความพอเพียงนั้น จะต้องเป็นไปอย่างมีเหตุผล โดยพิจารณาจากเหตุปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนคำนึงถึงผลที่คาดว่าจะเกิดขึ้นจากการกระทำนั้น ๆ อย่างรอบคอบ (3) การมีภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว หมายถึง การเตรียมตัวให้พร้อมรับผลกระทบ และการเปลี่ยนแปลงด้านต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นโดยคำนึงถึงความเป็นไปได้ของสถานการณ์ต่าง ๆ ที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในอนาคตทั้งใกล้และไกล .4 เงื่อนไข การตัดสินใจและการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ให้อยู่ในระดับพอเพียงนั้น ต้องอาศัยทั้งความรู้และคุณธรรมเป็นพื้นฐาน กล่าวคือ (1) เงื่อนไขความรู้ ประกอบด้วยความรอบรู้เกี่ยวกับวิชาการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างรอบด้าน ความรอบคอบที่จะนำความรู้เหล่านั้นมาพิจารณาให้เชื่อมโยงกัน เพื่อประกอบการวางแผน และความระมัดระวังในขั้นปฏิบัติ (2) เงื่อนไขคุณธรรม ที่จะต้องเสริมสร้าง ประกอบด้วยมีความตระหนักในคุณธรรมมีความซื่อสัตย์สุจริต และมีความอดทน มีความเพียรใช้สติปัญญาในการดำเนินชีวิต 5. แนวทางปฏิบัติ / ผลที่คาดว่าจะได้รับ จากการนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ คือ การพัฒนาที่สมดุลและยั่งยืน พร้อมรับต่อการเปลี่ยนแปลงในทุกด้าน ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม ความรู้และเทคโนโลยี อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชดำริที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ฯ ได้ทรงพระราชทานแก่ปวงชนชาวไทย ซึ่งมีหลักการสำคัญ คือ ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจำเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีพอสมควร ต่อการมีผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวังอย่างยิ่งในการนำวิชาการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผนและการดำเนินงานทุกขั้นตอน และขณะเดียวกันจะต้องเสริมสร้างพื้นฐานจิตในของคนให้มีสำนึกในคุณธรรม ความซื่อสัตย์สุจริต และให้มีความรอบรู้ที่เหมาะสม ดำเนินชีวิตด้วยความอดทน ความเพียร มีสติ ปัญญา และความรอบคอบเพื่อให้สมดุลและพร้อมต่อการรองรับการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วกว้างขวาง ทั้งด้านวัตถุ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรมจากโลกภายนอกได้เป็นอย่างดี 9.3 แนวคิดเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม Joseph Schumpeter(1934)นักเศรษฐศาสตร์อุตสาหกรรม ใน The Theory of Economic Development ได้อธิบายว่า การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจไม่สามารถจะอธิบายได้โดยอาศัยเพียงสภาพการณ์ทางเศรษฐกิจในอดีตที่ผ่านมาเท่านั้น หากแต่ต้องอธิบายในลักษณะที่ระบบเศรษฐกิจมีการปรับตัวเมื่อเกิดปรากฏการณ์ใหม่ๆขึ้นภายในระบบเศรษฐกิจ ซึ่งโดยทั่วไปนวัตกรรมใหม่ๆ(Innovation) นี้จะเกิดจากผู้ผลิตเป็นสำคัญ และการเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นได้ก็โดยการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการมีความคิดใหม่ๆ(Innovation) ขึ้น ประกอบด้วย 1) การผลิตสินค้าใหม่ หรือที่มีคุณภาพใหม่ 2) การใช้วิธีการผลิตแบบใหม่ และการบรรจุหีบห่อ 3) การเปิดตลาดสินค้าและบริการใหม่ 4) การค้นพบทรัพยากรและแหล่งอุปทานของวัตถุดิบแหล่งใหม่ 5) การจัดองค์การใหม่ของอุตสาหกรรม (อนุชา ภูริพันธุ์ภิญโญ : มสธ , 14 -16) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อสร้างความเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นนั้น สิ่งสำคัญก็คือการที่ประเทศให้ความสำคัญต่อการพัฒนาการวิจัยและพัฒนา(Research and development) เทคโนโลยีและนวัตกรรมจึงปัจจัยสำคัญทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาเศรษฐกิจออย่างก้าวกระโดด Clayton Christensen (1997) ในหนังสือด้านการจัดการชื่อดังที่ชื่อว่า The Innovator’s Dilemma ที่ตีพิมพ์ออกมาในปี 1997 กล่าวว่า ปัญหาหลักของที่องค์กรธุรกิจชั้นนำทั้งหลาย ถึงแม้จะมีการใช้แนวคิดของการบริหารจัดการที่ดีเยี่ยมและมีความต่อเนื่องสม่ำเสมอ แต่สิ่งนี้เองที่กลับกลายมาเป็นปัจจัยในความล้มเหลวขององค์กร เพราะเป็นสิ่งที่องค์กรทั้งหลาย “ยึดติด” เป็นแนวทางหลักในการดำเนินกิจการไม่ว่าจะเป็นการยึดติดในกลุ่มลูกค้าเดิมที่สร้างรายได้ให้กับบริษัทอย่างเป็นกอบเป็นกำ หรือ จะเป็นการยึดติด ในตัวสินค้าและบริการตัวใดตัวหนึ่งที่ทำเงินมหาศาลให้กับบริษัททำให้บริษัทไม่ได้โฟกัสไปที่การสร้างสินค้าและบริการที่แปลกใหม่ แต่กลับใช้วิธีการพัฒนาต่อยอดสินค้าและบริการเดิมๆแทน ปัจจัยเหล่านี้ ได้กลายเป็นโอกาสทางธุรกิจที่สำคัญสำหรับองค์กรใหม่ๆ หรือ บริษัทขนาดเล็ก ที่ สามารถคิดค้นสินค้าและบริการที่มีนวัตกรรมแปลกใหม่ ที่เรียกว่า “Disruptive Innovation” เข้าแข่งขันกับผู้นำตลาด ได้ Disruptive Innovation เป็นกระบวนการที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงอันสร้างความเติบโตให้กับองค์กรธุรกิจอย่าง ยั่งยืน โดยอาศัยการใช้นวัตกรรมและการสร้างความแตกต่างจากผู้นำตลาดไม่ว่าจะเป็นเรื่องเทคโนโลยี หรือ การตลาด มาเป็นเครื่องมือผลักดัน แนวคิดของ Disruptive Innovation แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ 1. “Low-end Disruption” เป็นการเปลี่ยนแปลงตลาดที่มีอยู่แล้ว โดยการนำเสนอผลิตภัณฑ์ที่ใช้งานง่าย กว่าเดิม (Simpler) ราคาที่ถูกลงกว่าเดิม (Cheaper) แต่อาจจะมีความสามารถหรือคุณภาพที่ลดลง (Inferior Quality) เมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์เดิมแต่จะมีกลุ่มลูกค้าในบางเซกเมนต์ของตลาดให้ความสนใจ ซึ่งผู้นำตลาดมักจะมองข้ามลูกค้า กลุ่มนี้ เพราะไม่ใช่ลูกค้าหลักที่ทำรายได้ให้กับบริษัท (Mainstream Customers) เมื่อยึดลูกค้ากลุ่มนี้ไว้ได้ จึงค่อยๆ พัฒนาสินค้าให้ดีขึ้นทีละนิดและขายราคาเพิ่มอีกนิด เพื่อให้ได้ Profit Margin ที่สูงขึ้น จนส่วนแบ่งการตลาดเติบโตเพิ่ม มากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดแล้ว บริษัทที่ใช้ Disruptive Innovation ก็จะสามารถพัฒนาสินค้าให้เข้ากับความต้องการของ ลูกค้าระดับสูงเหล่านี้จนสามารถ จนค่อยๆเบียดแย่งเอาส่วนแบ่งการตลาดจนเอาชนะผู้นำตลาดได้ 2. “New-market Disruption” เป็นการนำเสนอเทคโนโลยีใหม่ หรือ ผลิตภัณฑ์ที่ดีกว่าที่มีอยู่ในตลาด เพื่อ ตอบสนองความต้องการที่ยังไม่มีคู่แข่งรายใดตอบมาสนอง ทฤษฎี สมมุติฐาน กรอบแนวความคิด : 1) การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ได้แก่ เนื้อหาเกี่ยวกับกลยุทธ์(Strategy content) กระบวนการกลยุทธ์ (Strategy process) สภาพแวดล้อมกลยุทธ์(Strategy context) และ ผลลัพธ์กลยุทธ์(Strategy outcome) 2) ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ ความมีเหตุผล ความพอประมาณ การมีภูมิคุ้มกัน และ ความรู้ ความมีคุณธรรม 3) เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ได้แก่ ความรู้(Knowledge) การศึกษา(Education) ความคิดสร้างสรรค์ (Creative) ความสามารถในการตอบสนองลูกค้า(Responsiveness) 4) การพัฒนาเศรษฐกิจ ได้แก่ มีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น การกระจายรายได้ที่ดี การมีงานทำการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ การควบคุมการเกิดมลภาวะเป็นพิษที่เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจ วิธีการดำเนินการวิจัย และสถานที่ทำการทดลอง/เก็บข้อมูล : การวิจัยครั้งนี้ ใช้ระเบียบวิธีเชิงบรรยายบรรยาย (Descriptive Research) โดยใช้วิธีการสังเคราะห์เชิงคุณภาพ (Qualitative Synthesis) การวิเคราะห์องค์ประกอบ (factor Analysis) และหาขนาดของผลกระทบด้วยสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model: SEM) ซึ่งมีวิธีดำเนินการวิจัย ดังนี้ ระยะที่ 1 ศึกษาและสังเคราะห์องค์ความรู้เกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมและค้นหาขนาดของผลกระทบด้วยสมการโครงสร้าง ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ แบ่งออกเป็น 1) เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 2) ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 3) ผู้นำ ผู้บริหาร และ 4) ประชาชนในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ แบ่งออกเป็น 1) เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ตั้งแต่ปี 2550 ถึงปัจจุบัน 2) ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ซึ่งได้มาจากการเลือกตัวอย่างแบบ เจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 15 -17 คน โดยกำหนดคุณสมบัติผู้ทรงคุณวุฒิ ดังนี้ (1) เป็นผู้มีความรู้ ความสามารถทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม (2) เป็นผู้ มีความรู้ความสามารถทางด้านสังคมศาสตร์ ซึ่งเป็นครู อาจารย์ ในสถาบันการศึกษาในระดับอุดมศึกษา หรือ หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง (3) ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องอื่น ๆ ที่มีบทบาทในการขับเคลื่อนการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 3) ประชาชนที่อยู่อาศัยในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ ได้แก่ (1) ประชาชนของประเทศไทยที่อยู่ในกลุ่มคนที่เกิดระหว่างปี 2508-2522 อายุ 29-43 ปี (2) ประชาชนของประเทศไทยที่อยู่ในกลุ่มคนที่เกิดระหว่างปี 2489-2507 อายุ 44-62 ปี กลุ่มเป้าหมายทั้งสองกลุ่มเน้นเฉพาะผู้ที่มีการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป ทั้งนี้เนื่องจาก เป็นกลุ่มเป้าหมายที่ที่มีความรู้ในเรื่องที่เกี่ยวข้อง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมที่มีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทย และควรเป็นผู้ที่อยู่อาศัยในเขตชุมชนเมือง ซึ่งจะทำการเก็บรวบรวมข้อมูลในจังหวัดที่มีมูลค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัด(GPP)สูงสุดของแต่ละภูมิภาคของประเทศไทย ได้แก่ ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้ ประกอบด้วย เชียงใหม่ สมุทรปราการ นครราชสีมา ระยอง ราชบุรี สงขลา ตามลำดับ รวมทั้งสิ้น จำนวน 8,630,928 คน (สำนักงานสถิติแห่งชาติ.2553.online) และ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ประชาชน 2 ช่วงอายุที่อยู่อาศัยในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ ประกอบด้วย ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้ จำนวน 2,400 คน โดยแบ่งออกตามภูมิภาคต่าง ๆ ภูมิภาคละ 400 คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multistage Random Sampling) 4) ผู้นำและผู้บริหารชุมชนท้องถิ่นเป้าหมาย จำนวน 10-12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลในครั้งนี้ ประกอบด้วย 1) แบบสัมภาษณ์เชิงลึกเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 2) แบบสอบถามเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 ตอน ดังนี้ ตอนที่ 1 ข้อมูลทั่วไป ตอนที่ 2 แบบสอบถามเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ มีลักษณะเป็นมาตรประมาณค่า 4 ระดับ ตอนที่ 3 แบบสอบถามเกี่ยวกับปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง มีลักษณะเป็นมาตรประมาณค่า 4 ระดับ ตอนที่ 4 แบบสอบถามเกี่ยวกับเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม มีลักษณะเป็นมาตรประมาณค่า 4 ระดับ การสร้างและพัฒนาเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล แบบสอบถามเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม มีขั้นตอนในการสร้างและพัฒนา ดังต่อไปนี้ 1. ศึกษาค้นคว้า และสังเคราะห์เอกสาร งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม เพื่อกำหนดแนวทางในการสร้างเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล 2. ดำเนินการสร้างเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล 3. นำเครื่องมือที่สร้างขึ้นไปให้ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบความเที่ยงตรง (Validity) โดยการหาค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถามกับจุดประสงค์ (Index of Item Objective Congruence : IOC) และความครอบคลุมของเนื้อหา จำนวน 5 ท่าน โดยแบบสอบถามมีค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถามกับจุดประสงค์ 4. ปรับปรุงแก้ไขเครื่องมือ หลังจากที่ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบแล้ว โดยปรับปรุง ภาษาและข้อความบางตอนของเครื่องมือ 5. นำเครื่องมือที่ได้ปรับปรุงแล้วไปทดลองใช้ (Tryouts) กับกลุ่มตัวอย่างที่มีลักษณะใกล้เคียงกับกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเพื่อหาคุณภาพของเครื่องมือ โดยการหาค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ โดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค 6. นำแบบสอบถามที่ได้ปรับปรุงแก้ไขโดยสมบูรณ์แล้ว ไปดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลกับ ประชาชนที่อยู่อาศัยในภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศ ประกอบด้วย ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และภาคใต้ ที่เป็นกลุ่มตัวอย่างเพื่อนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ข้อมูลต่อไป การเก็บรวบรวมข้อมูล 1. สังเคราะห์แนวคิด ทฤษฎี และเอกสารที่เกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม และ ค้นหาขนาดของผลกระทบด้วยสมการโครงสร้าง 2. สัมภาษณ์แบบลึก (In-depth Interview) ผู้ทรงคุณวุฒิเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 3. วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis) ของการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม การพัฒนาเศรษฐกิจ โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป 4. วิเคราะห์ผลกระทบด้วยสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model: SEM) ของ การพัฒนาเศรษฐกิจ โดยใช้ปัจจัยการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรมเป็นตัวทำนาย ด้วยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป 5. วิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่าง (Compare means Analysis) ของการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป การวิเคราะห์ข้อมูล คณะผู้วิจัยดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูล โดยข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) และข้อมูลเชิงปริมาณ ใช้วิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirm Factor Analysis) วิเคราะห์ผลกระทบด้วยสมการโครงสร้าง (Structural Equation Model: SEM) และ วิเคราะห์เปรียบเทียบความแตกต่าง (Compare means Analysis) ระยะที่ 2 เพื่อพัฒนาแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 2) กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแต่ละภูมิภาค กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม จำนวน 20-25 คน 2) กลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแต่ละภูมิภาค ซึ่งได้จากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลในครั้งนี้ ได้แก่ แนวทางสัมภาษณ์และการพูดคุยเพื่อการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม และ แนวการสนทนากลุ่ม การเก็บรวบรวมข้อมูล 1. นำข้อมูลจากระยะที่ 1 มาเป็นประเด็นพัฒนาเครื่องมือในการสัมภาษณ์เชิงลึกและการพูดคุย 2. ดำเนินสัมภาษณ์แบบลึก (In-depth Interview) ผู้ทรงคุณวุฒิเกี่ยวกับการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม และกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในแต่ละภูมิภาค 3. ยกร่างแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 4.ประชุมสัมมนาร่วมกับผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อปรับปรุงโครงร่างแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม 5.สรุปและจัดทำเอกสารแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศไทยที่คำนึงถึง การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม การวิเคราะห์ข้อมูล คณะผู้วิจัยดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูล โดยข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา คำอธิบายโครงการวิจัย (อย่างย่อ) : เป็นงานวิจัยเพื่อค้นหาตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) การนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติ ได้แก่ เนื้อหาเกี่ยวกับกลยุทธ์(Strategy content) กระบวนการกลยุทธ์ (Strategy process) สภาพแวดล้อมกลยุทธ์(Strategy context) และ ผลลัพธ์กลยุทธ์(Strategy outcome) 2) ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ได้แก่ ความมีเหตุผล ความพอประมาณ การมีภูมิคุ้มกัน และ ความรู้ ความมีคุณธรรม 3) เศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม ได้แก่ ความรู้(Knowledge) การศึกษา(Education) ความคิดสร้างสรรค์ (Creative) ความสามารถในการตอบสนองลูกค้า(Responsiveness) เพื่ออธิบาย 4) การพัฒนาเศรษฐกิจ ได้แก่ มีมาตรฐานการครองชีพดีขึ้น การกระจายรายได้ที่ดี การมีงานทำการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ การควบคุมการเกิดมลภาวะเป็นพิษที่เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจ จำนวนเข้าชมโครงการ : 408 ครั้ง รายชื่อนักวิจัยในโครงการ ชื่อนักวิจัย ประเภทนักวิจัย บทบาทหน้าที่นักวิจัย สัดส่วนปริมาณงาน(%) นายสมญา อินทรเกษตร บุคลากรภายในมหาวิทยาลัย หัวหน้าโครงการวิจัย 100 กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด