รายละเอียดโครงการวิจัย
กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด

รหัสโครงการ :R000000330
ชื่อโครงการ (ภาษาไทย) :การพัฒนาผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบน้ำผักพื้นบ้านโดยใช้หญ้าหวานทดแทน น้ำตาล
ชื่อโครงการ (ภาษาอังกฤษ) : 
คำสำคัญของโครงการ(Keyword) :-
หน่วยงานเจ้าของโครงการ :คณะเทคโนโลยีการเกษตรและเทคโนโลยีอุตสาหกรรม
ลักษณะโครงการวิจัย :โครงการวิจัยเดี่ยว
ลักษณะย่อยโครงการวิจัย :ไม่อยู่ภายใต้แผนงานวิจัย/ชุดโครงการวิจัย
ประเภทโครงการ :โครงการวิจัยใหม่
สถานะของโครงการ :propersal
งบประมาณที่เสนอขอ :10000
งบประมาณทั้งโครงการ :10,000.00 บาท
วันเริ่มต้นโครงการ :01 ตุลาคม 2559
วันสิ้นสุดโครงการ :30 กันยายน 2560
ประเภทของโครงการ :อื่นๆ
กลุ่มสาขาวิชาการ :อื่นๆ
สาขาวิชาการ :อื่นๆ
กลุ่มวิชาการ :อื่นๆ
ลักษณะโครงการวิจัย :ไม่ระบุ
สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ : ไม่สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์
สร้างความร่วมมือประหว่างประเทศ GMS : ไม่สร้างความร่วมมือทางการวิจัยระหว่างประเทศ
นำไปใช้ในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา :ไม่นำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาณภาพการศึกษา
เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต : ไม่เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต
ความสำคัญและที่มาของปัญหา :ผักพื้นบ้านเป็นผักที่หาเก็บได้จากริมรั้ว ป่า ไร่ นา หรือสวน เป็นผักสดๆ ที่นิยมนำมาแปรรูปเพื่อประกอบอาหารประเภทต่างๆ ผักพื้นบ้านมีสรรพคุณและคุณค่าทางอาหารที่แตกต่างกัน โดยผักพื้นบ้านที่พบได้ง่ายและนิยมบริโภคกันทั่วไป เช่น ใบย่านางอุดมไปด้วยสารโพลีฟีนอล ฟลาโวนอยด์ อัลคาลอย และแร่ธาตุอื่นๆ มีฤทธิ์เป็นยาเย็นช่วยบรรเทาอาการต่างๆ ได้ ใบหม่อน มีสารไฟโทสเทอรอลที่ช่วยลดระดับของคอเลสเทอรอล ป้องกันการจับตัวของลิ่มเลือดจึงช่วยป้องกันโรคหลอดเลือดหัวใจอุดตัน และ ใบไผ่น้ำมีสรรพคุณรักษาโรคไต ขับปัสสาวะ เป็นต้น นำมาทำเป็นน้ำผักมาแปรรูปเป็นวุ้นกรอบ วุ้นกรอบเป็นขนมหวานชนิดหนึ่งที่ผู้บริโภคส่วนใหญ่นิยมรับประทานเป็นอาหารว่าง เป็นขนมที่มีส่วนผสมหลักคือ น้ำ น้ำตาล ผงวุ้นและสีผสมอาหาร นำมาผสมกันและให้ความร้อนแล้วทิ้งให้เย็นจนวุ้นเกิดการแข็งตัว และทำให้แห้งจนเกิดเป็นผลึกน้ำตาล ดังนั้นคณะผู้วิจัยจึงเลือกผักพื้นบ้าน 3 ชนิดคือ ใบหม่อน ใบย่านาง และใบไผ่น้ำมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบโดยใส่สารสกัดหญ้าหวานในการทดแทนปริมาณน้ำตาลทรายเพื่อเพิ่มทางเลือกให้แก่ผู้บริโภค เพื่อเพิ่มมูลค่าให้แก่ผักพื้นบ้านและเป็นแนวทางให้กับผู้ที่สนใจจะใช้สารสกัดหญ้าหวานทดแทนน้ำตาลในผลิตภัณฑ์อื่นๆ
จุดเด่นของโครงการ :-
วัตถุประสงค์ของโครงการ :5.1 เพื่อศึกษากระบวนการผลิตวุ้นจากน้ำผักพื้นบ้าน 3 ชนิด 5.2 เพื่อศึกษาอัตราส่วนที่เหมาะสมของการใช้สารสกัดจากหญ้าหวานทดแทนปริมาณน้ำตาลทรายในการผลิตวุ้นกรอบ 5.3 เพื่อศึกษาคุณภาพของวุ้นกรอบที่ทดแทนน้ำตาลทรายด้วยสารสกัดจากหญ้าหวานใน ระหว่างการเก็บรักษา
ขอบเขตของโครงการ :-
ผลที่คาดว่าจะได้รับ :6.1 ทราบกระบวนการผลิตที่เหมาะสมในการผลิตวุ้นกรอบจากน้ำผักพื้นบ้าน 6.2 ได้ผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบที่พัฒนามาจากน้ำผักพื้นบ้าน 3 ชนิด 6.3 ได้ผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบที่ทดแทนน้ำตาลทรายด้วยสารสกัดจากหญ้าหวาน 6.4 เพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบจากน้ำผักพื้นบ้านให้เป็นที่รู้จักและยอมรับของผู้บริโภค
การทบทวนวรรณกรรม/สารสนเทศ :อินท์ธีมา หิรัญอัครวงศ์ (2557) ได้ทำการพัฒนาผลิตภัณฑ์วุ้นกรอบจากน้ำตาลสด โดยศึกษาปริมาณน้ำตาลสดต่อน้ำตาลทราย เวลาในการให้ความร้อนและอุณหภูมิการทำแห้งที่เหมาะสม พบว่าอัตราส่วนของน้ำตาลทรายและเวลาในการให้ความร้อนเพิ่มขึ้นทำให้ความเข้มข้นของส่วนผสมสูงขึ้นเป็นผลทำให้วุ้นกรอบมีปริมาณเกล็ดน้ำตาลบริเวณผิวหน้ามากขึ้นและมีค่าความแข็งเพิ่มขึ้นโดยผู้ทดสอบให้คะแนนความชอบมากที่สุดคือ วุ้นกรอบที่มีอัตราส่วนของน้ำตาลสดต่อน้ำตาลทรายเท่ากับ 1 : 0.6 และ 1 : 0.8 วุ้นกรอบที่เวลาในการให้ความร้อนเท่ากับ 5 นาที การทำแห้งวุ้นที่อุณหภูมิที่สูงขึ้นเป็นผลทำให้ระยะเวลาในการทำแห้งลดลง และมีค่าความแข็งเพิ่มขึ้นโดยการทำแห้งที่อุณหภูมิ 70 องศาเซลเซียสให้ลักษณะของวุ้นกรอบที่ดี และผู้ทดสอบชิมให้คะแนนความชอบมากที่สุด เมื่อศึกษาอายุการเก็บรักษาวุ้นกรอบในกล่องพลาสติกปิดสนิทเป็นเวลาอย่างน้อย 8 สัปดาห์ พบว่าสภาวะดังกล่าวช่วยรักษาคุณภาพวุ้นกรอบจากน้ำตาลสดได้ กรรณิการ์ บุญจันทึก และคณะ (2553) ศึกษาเรื่องการใช้นาใบย่านางในลอดช่องสิงคโปร์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสูตรพื้นฐานของลอดช่องสิงคโปร์ และเพื่อศึกษาปริมาณที่เหมาะสมของน้ำใบย่านางในลอดช่องสิงคโปร์ โดยทำการคัดเลือกลอดช่องสิงคโปร์ สูตรพื้นฐานจำนวน 3 สูตร เพื่อให้ได้สูตรที่ผู้ชิมให้การยอมรับ และนำมาศึกษาปริมาณที่เหมาะสมของน้ำใบย่านางในลอดช่องสิงคโปร์ 3 ระดับ คือ ที่ระดับ 5% 10% และ15% ของปริมาณน้ำหนักที่ใส่ในลอดช่องสิงคโปร์ โดยวางแผนการทดลองแบบสุ่มในบล็อกสมบูรณ์ (Randomized Complete Block Desing, RCBD) และนำไปประเมินคุณภาพทางประสาทสัมผัสของการใช้น้ำใบย่านางในลอดช่องสิงคโปร์ ในด้านสี กลิ่น รสชาติ เนื้อสัมผัส (เหนียว,นุ่ม) และความชอบโดยรวม โดยให้คะแนนความชอบ 9 ระดับ (9 Point Hedonic Scale) โดยใช้ผู้ชิมจานวน 60 คน ซึ่งมีอาจารย์และนักศึกษา สาขาวิชาอาหารและโภชนาการ คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร และนำผลที่ได้มาวิเคราะห์ความแปรปรวน (Analysis of Variance, ANOVA) และวิเคราะห์ความแตกต่างทางสถิติแบบ Least Significant Difference (LSD) จากการศึกษาพบว่าปริมาณของใบย่านางที่ระดับ 10% ผู้ชิมให้การยอมรับในด้านกลิ่น รสชาติ เนื้อสัมผัส (เหนียว,นุ่ม) และความชอบโดยรวม โดยมีค่าเฉลี่ย 7.75 7.70 7.60 และ 7.73 ตามลาดับ และที่ระดับ 15% ได้รับการยอมรับในด้านสี เมื่อนำไปวิเคราะห์ความแปรปรวน และวิเคราะห์หาความแตกต่างทางสถิติ พบว่า ด้านสี กลิ่น รสชาติ และความชอบโดยรวม มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนเนื้อสัมผัส (เหนียว,นุ่ม) ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
ทฤษฎี สมมุติฐาน กรอบแนวความคิด :-
วิธีการดำเนินการวิจัย และสถานที่ทำการทดลอง/เก็บข้อมูล :-
คำอธิบายโครงการวิจัย (อย่างย่อ) :-
จำนวนเข้าชมโครงการ :3680 ครั้ง
รายชื่อนักวิจัยในโครงการ
ชื่อนักวิจัยประเภทนักวิจัยบทบาทหน้าที่นักวิจัยสัดส่วนปริมาณงาน(%)
นางสาวชื่นจิต พงษ์พูล บุคลากรภายในมหาวิทยาลัยหัวหน้าโครงการวิจัย20
นางสาวนภัสวรรณ ศรีสิทธิ์ นักศึกษาผู้ร่วมวิจัย40
นางสาวทิพานัน ไกรสังข์ นักศึกษาผู้ร่วมวิจัย40

กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด