| รหัสโครงการ : | R000000324 |
| ชื่อโครงการ (ภาษาไทย) : | การออกแบบกระเป๋าสตรีจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ |
| ชื่อโครงการ (ภาษาอังกฤษ) : | designing women handbags from woven fabrics of House Keeper's Agriculturist Group Ban Kadonnoi Takor Locality, Phaisali District Nakhonsawan Province |
| คำสำคัญของโครงการ(Keyword) : | - |
| หน่วยงานเจ้าของโครงการ : | คณะเทคโนโลยีการเกษตรและเทคโนโลยีอุตสาหกรรม |
| ลักษณะโครงการวิจัย : | โครงการวิจัยเดี่ยว |
| ลักษณะย่อยโครงการวิจัย : | ไม่อยู่ภายใต้แผนงานวิจัย/ชุดโครงการวิจัย |
| ประเภทโครงการ : | โครงการวิจัยใหม่ |
| สถานะของโครงการ : | แผนงานวิจัยหรือชุดโครงการวิจัยและโครงการวิจัยที่เสร็จสิ้นแล้ว |
| งบประมาณที่เสนอขอ : | 10000 |
| งบประมาณทั้งโครงการ : | 10,000.00 บาท |
| วันเริ่มต้นโครงการ : | 01 ตุลาคม 2559 |
| วันสิ้นสุดโครงการ : | 30 กันยายน 2560 |
| ประเภทของโครงการ : | งานสร้างสรรค์(ออกแบบ) |
| กลุ่มสาขาวิชาการ : | อื่นๆ |
| สาขาวิชาการ : | อื่นๆ |
| กลุ่มวิชาการ : | อื่นๆ |
| ลักษณะโครงการวิจัย : | ไม่ระบุ |
| สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ : | ไม่สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ |
| สร้างความร่วมมือประหว่างประเทศ GMS : | ไม่สร้างความร่วมมือทางการวิจัยระหว่างประเทศ |
| นำไปใช้ในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา : | ไม่นำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาณภาพการศึกษา |
| เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต : | ไม่เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต |
| ความสำคัญและที่มาของปัญหา : | จากสภาพสังคมไทยในปัจจุบัน มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โดยเปลี่ยนจากสังคมเก่า ซึ่งเป็นแบบเรียบง่ายมาสู่สังคมสมัยใหม่ที่มีโครงสร้างสลับซับซ้อนและมีความเจริญก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วควบคู่ไปกับการเพิ่มขึ้นของปัญหาทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม และวัฒนธรรม เช่น ปัญหาการกระจายได้ไม่เท่าเทียมกันปัญหาสังคมขาดระเบียบวินัย ปัญหาทรัพยากรสิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรมและปัญหาของวัฒนธรรมที่ถูกทำลายเมื่อเกิดภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิจขึ้นในประเทศไทย ได้ก่อให้เกิด คำถามและการแสวงหาทางเลือกที่นำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนซึ่งมีข้อสรุปเบื้องตนว่าทิศทางการพัฒนา เศรษฐกิจของประเทศไทยควรมีทางเลือกสำหรับการพัฒนาเศรษฐกิจที่พึ่งตนเองได้สามารถเพิ่มความ เข้มแข็งให้แก่ชุมชน ภูมิปัญญาของคนไทยที่สามารถเสริมสร้างความเข้มแข็งให้แก่ชุมชนเพื่อเป็น รากฐานในการพัฒนาประเทศนั้นมีอยู่ทั่วไปในชุมชนและท้องถิ่นต่าง ๆ ซึ่งแต่ละที่มีความแตกต่างกันไป แล้วแต่การสืบทอดกันมา และการทอผ้าพื้นเมืองเป็นภูมิปัญญาไทยอย่างหนึ่งที่สืบทอดกันมาช้านานซึ่ง ในอดีตการทอผ้ามีอยู่แทบทุกครัวเรือนในทุกภูมิภาคของประเทศไทย เพราะผ้าเป็นสิ่งที่จำเป็นใน ชีวิตประจำวันของทุกคน ผ้าของแต่ละท้องถิ่นจะมีศิลปะและความงดงามเป็นเอกลักษณ์แตกต่างกันไปตามประสบการณ์ความชำนาญ ค่านิยมและทรัพยากรที่มีอยู่ในท้องถิ่นนั้นๆ ปัจจุบันวิถีชีวิตของคนไทย เปลี่ยนจากการดำเนินชีวิตภาคเกษตรมาเป็นภาคอุตสาหกรรมและภาคบริการ สินคาอุตสาหกรรมจึงเข้ามามีบทบาทสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคนไทยการทอผ้าเพื่อประโยชน์ใช้สอยค่อยๆ ลดจำนวนลงจนหายไปในบางพื้นที่ นอกจากปริมาณและแหล่งผลิตผ้าจะลดจำนวนลงอย่างมากในระยะเวลา 40 ปีที่ผ่าน มาการทอผ้าเพื่อสร้างรายได้เริ่มเข้ามามีบทบาทแทน การทอผ้าเพื่อใช้สอยเป็นการสร้างอาชีพและ รายได้ทั้งในลักษณะอาชีพหลักและอาชีพเสริม ยิ่งไปกว่านั้นยังมีผู้ที่พิจารณาเห็นว่าผ้าพื้นเมืองเป็นสินค้า ซึ่งมีโอกาสขยายออกไปท้องตลาดภายในประเทศและตลาดต่างประเทศ (นิตยา. ผ้าพื้นเมืองเกาะยอ. 2545:2)
การทอผ้าของไทยมีสภาพคลายคลึงกันและแตกต่างกันในแต่ละภูมิภาคทั้งภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลางและภาคใต้ โดยเฉพาะการทอผ้าของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ซึ่งอยู่ทางภาคกลางของประเทศไทย ในปัจจุบันคงเหลือการทอผ้าในบางพื้นที่เท่านั้น และทำเป็นอาชีพเสริมของชุมชน ลักษณะจะเป็นการขายแรงงานมากกว่า ซึ่งในสมัยนี้ในพื้นที่กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ จะพบแค่การทอผ้าไหมเท่านั้น ซึ่งจะแสดงออกถึงศิลปหัตถกรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีคุณค่าเป็นเอกลักษณ์และถือเป็นมรดกอันล้ำค่าทางวัฒนธรรมของไทย ผ้าถือเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตของมนุษย์จึงควรมีการอนุรักษ์ ฟื้นฟูและมีการส่งเสริมผ้าทอ เพื่อคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์เฉพาะในท้องถิ่นนั้นๆ นอกจากนี้การนำผ้าทอมาพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ในแบบต่างๆ นับว่าเป็นสิ่งสำคัญในการช่วยส่งเสริมผ้าท้อในอีกด้านหนึ่งเพราะพัฒนาแนวคิดในการออกแบบผลิตภัณฑ์มีส่วนทำให้ผ้าทอได้รับความสนใจมากขึ้นไม่ใช่เพื่อการนุ่งห่มอย่างเดียวแต่มีประโยชน์การใช้สอยที่หลากหลาย ทำให้ผลิตภัณฑ์มีมูลค่าเพิ่มมากขึ้น และสร้างรายได้ให้กับผู้ทอผ้า ทำให้ผู้ทอผ้ามีกำลังใจในการพัฒนาฝีมือในการทอผ้าและตระหนักถึงคุณค่าของผ้าทอมากขึ้น
ดังนั้นแนวทางในการออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ เพื่อไม่ให้สูญหายไปตามกาลเวลา เพราะผ้าทอกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ มีการทอผ้าอย่างประณีต ทำให้มีลวดลายและเอกลักษณ์ จึงได้มีการศึกษาวิจัยเรื่อง การออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ โดยมีการนำผ้าทอมาพัฒนาเป็นกระเป๋า ให้นอกเหนือจากรูปแบบเดิม แต่ยังคงลวดลายที่สวยงามและเป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ |
| จุดเด่นของโครงการ : | - |
| วัตถุประสงค์ของโครงการ : | 1 เพื่อศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
2 เพื่อออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
3 เพื่อประเมินความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีต่อการออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ |
| ขอบเขตของโครงการ : | การออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ผู้วิจัยได้กำหนดขอบเขตของวิจัย ดังนี้
1 ขอบเขตผู้ให้ข้อมูล
1.1 ศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี นครสวรรค์
1.2 ศึกษาข้อมูลจากแหล่งข้อมูลต่างๆ ซึ่งข้อมูลที่ได้จากการศึกษาวิจัยจะเป็นแนวทางในการออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
2 กลุ่มตัวอย่าง
2.1 กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 99 คน โดยผู้วิจัยใช้สูตรการคำนวณหาขนาดของกลุ่มตัวอย่างของ ทาโร ยามาเน (ยุทธ ไกยวรรณ์และกุสุมา ผลาพรม 2553 : 122) โดยกำหนดค่าความคลาดเคลื่อน 0.10% ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 99 คน ทำการสุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental Sampling)
3 ผู้เชี่ยวชาญด้าน การออกแบบผลิตภัณฑ์ จำนวน 3 ท่านดังนี้
3.1 กลุ่มผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
3.2 ผู้เชียวชาญด้านการออกแบบกระเป๋า
3.3 ผู้เชี่ยวชาญในด้านการตัดเย็บ |
| ผลที่คาดว่าจะได้รับ : | 1 ได้ทราบถึงข้อมูลเกี่ยวกับผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
2 ได้ต้นแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
3 ผลของการประเมินความพึงพอใจของกลุ่มผู้มีความสนใจที่มีต่อการออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ สามารถนำมาเป็นแนวทางในการสร้างสรรค์และพัฒนาผลงานต่อไปได้ |
| การทบทวนวรรณกรรม/สารสนเทศ : | - |
| ทฤษฎี สมมุติฐาน กรอบแนวความคิด : | การออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ประกอบด้วยหลักการต่างๆ ของการดำเนินงานวิจัยดังนี้
3.1 กรอบแนวคิดในการศึกษาผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ (สกนธ์ ภู่ดีงาม. 2545 : 109) ดังนี้
3.1.1 ความสวยงามน่าใช้
3.1.2 ความแข็งแรง
3.1.3 ความสะดวกสบายในการใช้
3.2 กรอบแนวคิดในการออกแบบรูปแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ผู้วิจัยมีกรอบแนวคิดเพื่อเป็นแนวทาง หลักในการออกแบบผลิตภัณฑ์ (อุดมศักดิ์ สาริบุตร. 2550 : 18) ดังนี้
3.2.1 ความสวยงาม
3.2.2 ความทนทาน
3.2.3 ความสะดวกสบายในการใช้
3.3 กรอบแนวคิดในการประเมินความพึงพอใจของผู้ที่สนใจกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ดังนี้
3.3.1 การออกแบบที่มีคุณค่าทางความงาม
3.3.2 การออกแบบที่สัมพันธ์กับหน้าที่ใช้สอย
3.3.3 การออกแบบที่สัมพันธ์กับคุณภาพของผลิตภัณฑ์ |
| วิธีการดำเนินการวิจัย และสถานที่ทำการทดลอง/เก็บข้อมูล : | การออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ผู้วิจัยได้กำหนดขอบเขตของวิจัย ดังนี้
4.1 ขอบเขตผู้ให้ข้อมูล
4.1.1 ศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี นครสวรรค์
4.1.2 ศึกษาข้อมูลจากแหล่งข้อมูลต่างๆ ซึ่งข้อมูลที่ได้จากการศึกษาวิจัยจะเป็นแนวทางในการออกแบบกระเป๋าจากผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
4.2 กลุ่มตัวอย่าง
4.2.1 กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 99 คน โดยผู้วิจัยใช้สูตรการคำนวณหาขนาดของกลุ่มตัวอย่างของ ทาโร ยามาเน (ยุทธ ไกยวรรณ์และกุสุมา ผลาพรม 2553 : 122) โดยกำหนดค่าความคลาดเคลื่อน 0.10% ได้จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 99 คน ทำการสุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental Sampling)
4.3 ผู้เชี่ยวชาญด้าน การออกแบบผลิตภัณฑ์ จำนวน 3 ท่านดังนี้
4.3.1 กลุ่มผ้าทอของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านวังกระโดนน้อย ตำบลตะคร้อ อำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์
4.3.2 ผู้เชียวชาญด้านการออกแบบกระเป๋า
4.3.3 ผู้เชี่ยวชาญในด้านการตัดเย็บ |
| คำอธิบายโครงการวิจัย (อย่างย่อ) : | - |
| จำนวนเข้าชมโครงการ : | 1614 ครั้ง |