รายละเอียดโครงการวิจัย
กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด

รหัสโครงการ :R000000121
ชื่อโครงการ (ภาษาไทย) :สะพานข้ามวัฒนธรรมผ่านภาษา Cross - Cultural Book เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ โดยใช้ประเพณีแข่งเรือยาวสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา
ชื่อโครงการ (ภาษาอังกฤษ) :Cross – Cultural through language“Cross – Cultural Book” to promote learning English using long boat traditional for elementary school .
คำสำคัญของโครงการ(Keyword) :สะพานข้ามวัฒนธรรม,ประเพณีแข่งเรือยาว, Cross - Cultural
หน่วยงานเจ้าของโครงการ :คณะครุศาสตร์ > ภาควิชาหลักสูตรและการสอน สาขาวิชาภาษาอังกฤษ
ลักษณะโครงการวิจัย :โครงการวิจัยเดี่ยว
ลักษณะย่อยโครงการวิจัย :ไม่อยู่ภายใต้แผนงานวิจัย/ชุดโครงการวิจัย
ประเภทโครงการ :โครงการวิจัยใหม่
สถานะของโครงการ :propersal
งบประมาณที่เสนอขอ :40000
งบประมาณทั้งโครงการ :40,000.00 บาท
วันเริ่มต้นโครงการ :19 พฤศจิกายน 2556
วันสิ้นสุดโครงการ :18 พฤศจิกายน 2557
ประเภทของโครงการ :การวิจัยและพัฒนา
กลุ่มสาขาวิชาการ :สังคมศาสตร์
สาขาวิชาการ :สาขาการศึกษา
กลุ่มวิชาการ :หลักสูตรและการสอนการวัดและประเมิณผลการศึกษา
ลักษณะโครงการวิจัย :ระดับชาติ
สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์ : สะท้อนถึงการใช้ความรู้เชิงอัตลักษณ์
สร้างความร่วมมือประหว่างประเทศ GMS : ไม่สร้างความร่วมมือทางการวิจัยระหว่างประเทศ
นำไปใช้ในการพัฒนาคุณภาพการศึกษา :ไม่นำไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาณภาพการศึกษา
เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต : ไม่เกิดจากความร่วมมือกับภาคการผลิต
ความสำคัญและที่มาของปัญหา :สังคมไทยในปัจจุบันมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงจากการไหลบ่าเข้ามาของกระเสวัฒนธรรมต่างชาติ ทำให้เด็กและเยาวชนไทย ขาดองค์ความรู้ที่ถูกต้องในเรื่องของวัฒนธรรมและประเพณีดั้งเดิมของชุมชน และท้องถิ่นของตนเอง การศึกษาและรวบรวมองค์ความรู้จากแหล่งเรียนรู้และภูมิปัญญาท้องถิ่น จึงเป็นสิ่งที่จำเป็นในการเสริมการเรียนรู้ของเด็กและเยาวชนเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 2558 ประเทศไทยจะเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ดังนั้นการเสริมสร้างองค์ความรู้ในเรื่องของวัฒนธรรมและประเพณีที่ถูกต้อง จะสามารถเสริมความมั่นใจและความภาคภูมิใจให้เด็กและเยาวชน ที่จะก้าวเข้าไปเป็นหนึ่งในประชากรในประชาคมอาเซียน จากกฎบัตรอาเซียนข้อ 34 บัญญัติว่า “The working language of ASEAN shall be English” “ภาษาที่ใช้ในการทำงานของอาเซียน คือ ภาษาอังกฤษ” หมายความว่าประชาชนพลเมืองใน 10 ประเทศอาเซียนจะต้องใช้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้น นอกเหนือจากภาษาประจำชาติหรือภาษาประจำถิ่นของแต่ละชาติแต่ละชุมชนเอง ดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเป็นเครื่องมืออันดับหนึ่งสำหรับพลเมืองอาเซียน ในการสื่อสารสร้างสัมพันธ์สู่โลกกว้างของภูมิภาคอาเซียน โลกแห่งมิตรไมตรีที่ขยายกว้างไร้พรมแดน โลกแห่งการแข่งขันไร้ขอบเขตภูมิศาสตร์และวัฒนธรรม ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียน เคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน (สมเกียรติ อ่อนวิมล : 2554) จังหวัดนครสวรรค์เป็นจังหวัดที่มีประวัติความเป็นมาอันยาวนาน วัฒนธรรมประเพณีที่สำคัญของชุมชนและท้องถิ่นที่เป็นที่มีชื่อเสียงระดับประเทศคือ ประเพณีแข่งเรือยาวที่มีประวัติอันยาวนานของวัดเกาะหงษ์ ตำบลตะเคียนเลื่อนจุดเด่นของเรือนั้นคือการสร้างที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยภูมิปัญญาช่างไทยในการขุดเรือโบราณซึ่งถือได้ว่ามีชื่อเสียงที่สุดในประเทศไทย (บุญเรืองอินทวรันต์และคณะ, 2535, หน้า 28) ผู้วิจัยจึงมีความสนใจที่จะศึกษาและรวบรวมองค์ความรู้ประเพณีการแข่งเรือยาว จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ และภูมิปัญญาช่างไทย รวมถึงเอกสารที่ถูกบันทึกไว้ เพื่อนำมาพัฒนาเป็น หนังสือ Cross-Cultural Book เพื่อนำมาใช้ในการจัดการเรียนรู้ให้กับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาโดยใช้ประเพณีที่สำคัญในท้องถิ่น เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการสืบสานประเพณีของชุมชนและเป็นการเตรียมความพร้อมเพื่อการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน
จุดเด่นของโครงการ :-
วัตถุประสงค์ของโครงการ :1. เพื่อศึกษารวบรวมองค์ความรู้เกี่ยวกับความเป็นมาของประเพณีแข่งเรือยาววัดเกาะหงษ์อำเภอเมืองจังหวัดนครสวรรค์ 2. เพื่อสร้างและตรวจสอบคุณภาพของ Cross-Cultural Book เพื่อนำไปใช้กับนักเรียนในระดับประถมศึกษา 3. เพื่อศึกษาผลการใช้ Cross-Cultural Book
ขอบเขตของโครงการ :ในการวิจัยในครั้งนี้ผู้วิจัยได้กำหนดด้านต่าง ๆ ออกเป็น 2 ด้านดังนี้ 1.ขอบเขตด้านเนื้อหา - ประเพณีการแข่งเรือยาว วัดเกาะหงษ์ จังหวัดนครสวรรค์ ในรูปแบบ 2 ภาษา (ภาษาไทย และภาษาอังกฤษ) 2.ขอบเขตด้านแหล่งข้อมูล - ปราชญ์ชุมชน วัดเกาะหงษ์ จำนวน 5 ท่าน - นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนวัดเกาะหงษ์ อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์
ผลที่คาดว่าจะได้รับ :1. เป็นต้นแบบการจัดทำหนังสือ Cross-Cultural Book ที่ผสานวัฒนธรรมท้องถิ่นกับภาษาอังกฤษได้อย่างลงตัว 2. ส่งเสริมการเรียนรู้ด้านภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับประถมศึกษาโดยใช้พื้นฐานความรู้จากชุมชน 3. เป็นแนวทางในการจัดทำนวัตกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการอนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่น
การทบทวนวรรณกรรม/สารสนเทศ :ประเพณีการแข่งเรือยาว วิถีชีวิตของคนไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีความผูกพันและเกี่ยวข้องกับแม่น้ำลำคลองมาโดยตลอดทั้งในการคมนาคมขนส่งการติดต่อและค้าขายอีกทั้งยังรวมถึงการละเล่นขนบธรรมเนียมประเพณีโดยการแข่งเรือยาวเป็นหนึ่งในประเพณีที่ถูกคิดประดิษฐ์เพื่อให้สอดคล้องกับวิถีการดำรงชีวิตของคนไทยในแถบลุ่มแม่น้ำในชุมชนที่มีแม่น้ำไหลผ่านประเพณีแข่งเรือยาวถือเป็นประเพณีคู่คนไทยที่ถูกนำมาเป็นการละเล่นสืบทอดมาแต่โบราณในช่วงฤดูน้ำหลากซึ่งมักมีการแข่งขันเรือพายควบคู่ไปกับการทาบุญปิดทองไหว้พระช่วงเทศกาลทอดกฐิน (วินัย รอดจ่าย, 2532, หน้า 8) ประเพณีแข่งเรือยาวเป็นการละเล่นที่มีการรวมกลุ่มกันของคนภายในชุมชนทั้งการสร้างเรือและการฝึกซ้อมฝีพายประจาลาเรือของแต่ละชุมชนเพื่อนามาแข่งขันกันในสนามแข่งขันที่จัดขึ้นโดยมีรูปแบบการแข่งขันตามระเบียบกฎเกณฑ์ที่กำหนดจังหวัดนครสวรรค์ถือเป็นหนึ่งสนามแข่งขันระดับประเทศที่มีเรือยาวจากจังหวัดต่างๆเข้าร่วมแข่งขันเช่นเรือจากจังหวัดพิจิตรจังหวัดพิษณุโลกจังหวัดชัยนาทจังหวัดน่านจังหวัดอ่างทองและจังหวัดพระนครศรีอยุธยาโดยหนึ่งในเรือที่มีชื่อเสียงของจังหวัดนครสวรรค์ได้แก่เรือยาวจากวัดเกาะหงษ์ตำบลตะเคียนเลื่อนวัดเกาะหงษ์สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนปลายตั้งแต่ปีพ.ศ.2300 โดยในปีพ.ศ.2449 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(วัชรินทร์เงินสุข,2549, หน้า 42) ได้เสด็จประพาสต้นเพื่อนมัสการพระประธานในอุโบสถ วัดเกาะหงษ์จึงเป็นวัดที่เป็นศูนย์รวมจิตใจของประชาชนในการสืบสานวัฒนธรรมประเพณีอันดีงามอาทิประเพณีสงกรานต์วัดเกาะหงษ์รวมถึงการเป็นแหล่งภูมิปัญญาช่างไทยในการขุดเรือโบราณที่มีชื่อเสียงระดับประเทศไทยการแข่งเรือยาววัดเกาะหงษ์ตำบลตะเคียนเลื่อนอำเภอเมืองจังหวัดนครสวรรค์ถือเป็นประเพณีการแข่งเรือที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจังหวัดนครสวรรค์ที่มีการดำเนินการมาอย่างยาวนาน (บุญเรืองอินทวรันต์และคณะ, 2535, หน้า 28) ซึ่งเป็นสนามแข่งขันเรือยาวที่มีผู้ให้ความสนใจมากที่สุดของประเทศแห่งหนึ่งโดยวัดเกาะหงษ์มีเรือยาวที่ได้รับชื่อเสียงและเข้าร่วมแข่งเรือยาวในระดับประเทศหลายลาเช่นเรือหงษ์ทองเรือสวัสดิ์คาประกอบเรือกิจเจริญและเรือหงษ์นครเป็นต้น ประชาคมอาเซียน ประชาคมอาเซียน หรือ สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Association of South East Asian Nations : ASEAN) เป็นองค์กรระหว่างประเทศระดับภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีจุดเริ่มต้นโดยประเทศไทย มาเลเซีย และฟิลิปปินส์ ได้ร่วมกันจัดตั้ง สมาคมอาสา (Association of South East Asia) เมื่อเดือน ก.ค.2504 เพื่อการร่วมมือกันทาง เศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม แต่ดำเนินการไปได้เพียง 2 ปี ก็ต้องหยุดชะงักลง เนื่องจากความผกผันทางการเมืองระหว่างประเทศอินโดนีเซียและประเทศมาเลเซีย จนเมื่อมีการฟื้นฟูสัมพันธ์ทางการฑูตระหว่างสองประเทศ จึงได้มีการแสวงหาหนทางความร่วมมือกันอีกครั้ง ประชาคมอาเซียน ก่อตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เริ่มแรกเพื่อสร้างสันติภาพในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อันนำมาซึ่งเสถียรภาพทางการเมือง และความเจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม และเมื่อการค้าระหว่างประเทศในโลกมีแนวโน้มกีดกันการค้ารุนแรงขึ้น ทำให้อาเซียนได้หันมามุ่งเน้นกระชับและขยายความร่วมมือด้านเศรษฐกิจการค้าระหว่างกันมากขึ้น วัตถุประสงค์หลักที่กำหนดไว้ในปฏิญญาอาเซียน (The ASEAN Declaration) มี 7 ประการ ดังนี้ 1. ส่งเสริมความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ความก้าวหน้าทางสังคมและวัฒนธรรม 2. ส่งเสริมการมีเสถียรภาพ สันติภาพและความมั่นคงของภูมิภาค 3. ส่งเสริมความร่วมมือทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม วิชาการ วิทยาศาสตร์ และด้านการบริหาร 4. ส่งเสริมความร่วมมือซึ่งกันและกันในการฝึกอบรมและการวิจัย 5. ส่งเสริมความร่วมมือในด้านเกษตรกรรมและอุตสาหกรรม การค้า การคมนาคม การสื่อสาร และปรับปรุงมาตรฐานการดำรงชีวิต 6. ส่งเสริมการมีหลักสูตรการศึกษาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ 7. ส่งเสริมความร่วมมือกับองค์กรระดับภูมิภาคและองค์กรระหว่างประเทศ กฎบัตรอาเซียน จากกฎบัตรอาเซียนข้อ 34 บัญญัติว่า “The working language of ASEAN shall be English” “ภาษาที่ใช้ในการทำงานของอาเซียน คือ ภาษาอังกฤษ” หมายความว่าประชาชนพลเมืองใน 10 ประเทศอาเซียนจะต้องใช้ภาษาอังกฤษกันมากขึ้น นอกเหนือจากภาษาประจำชาติหรือภาษาประจำถิ่นของแต่ละชาติแต่ละชุมชนเอง ดังนั้นภาษาอังกฤษจึงเป็นเครื่องมืออันดับหนึ่งสำหรับพลเมืองอาเซียน ในการสื่อสารสร้างสัมพันธ์สู่โลกกว้างของภูมิภาคอาเซียน โลกแห่งมิตรไมตรีที่ขยายกว้างไร้พรมแดน โลกแห่งการแข่งขันไร้ขอบเขตภูมิศาสตร์และวัฒนธรรม ภาษาอังกฤษจึงเป็นภาษาที่สองของชาวอาเซียน เคียงคู่ภาษาที่หนึ่งอันเป็นภาษาประจำชาติของแต่ละคน (สมเกียรติ อ่อนวิมล : 2554)
ทฤษฎี สมมุติฐาน กรอบแนวความคิด :-
วิธีการดำเนินการวิจัย และสถานที่ทำการทดลอง/เก็บข้อมูล :12.1 การกำหนดพื้นที่ในการเก็บรวบรวมข้อมูลประเพณีแข่งเรือยาว ชุมชนวัดเกาะหงษ์ ต.ตะเคียนเลื่อน อ. เมือง จ.นครสวรรค์ 12.2 กลุ่มเป้าหมายในการวิจัย มีดังนี้ 12.2.1 ปราชญ์ชุมชน วัดเกาะหงษ์ จำนวน 5 ท่าน 12.2.2 นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่4-6 โรงเรียนวัดเกาะหงษ์ 12.3 ขั้นตอนการดำเนินการวิจัย มีดังนี้ 12.3.1 ศึกษาข้อมูลพื้นฐานวัฒนธรรม ประเพณีการแข่งเรือยาว จากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง เพื่อจัดทำข้อคำถามก่อนการลงพื้นที่เก็บข้อมูล 12.3.2 สำรวจข้อมูลในสถานที่จริงที่เกี่ยวข้องกับประเพณีการแข่งเรือ สัมภาษณ์ปราชญ์ท้องถิ่นที่มีความรู้และประสบการณ์เกี่ยวกับการแข่งเรือยาว 12.3.3 วิเคราะห์ข้อมูลการสัมภาษณ์ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis)แล้วจัดทำหนังสือเรื่องประเพณีการแข่งเรือยาวฉบับภาษาไทย 12.3.4 ตรวจสอบความถูกต้องของเนื้อหาและการใช้ภาษาโดยผู้เชี่ยวชาญ 12.3.5 จัดทำหนังสือเรื่องประเพณีแข่งเรือยาวฉบับภาษาอังกฤษ Cross-Cultural Book โดยการแยกประเภทคำศัพท์ที่ใช้ในเรื่องเป็นประเภทต่าง ๆ พร้อมระบุลักษณะการใช้งาน การอ่าน รวมถึงความหมาย โดยใช้รูปแบบดิกชินารี่ 12.3.6 ตรวจสอบความถูกต้องโดยผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาอังกฤษ 12.3.7 จัดทำ Cross-Cultural Book ฉบับจริงเพื่อนำไปใช้เป็นสื่อเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของนักเรียนระดับประถมศึกษา 12.3.8 นำ Cross-Cultural Book ไปใช้เป็นสื่อการเรียนรู้สำหรับนักเรียนใช้ ประถมศึกษาปีที่ 4-6 12.3.9 สอบถามความคิดเห็นครูผู้สอนและนักเรียนที่ใช้ Cross-Cultural Book เพื่อสรุปผลการใช้งาน
คำอธิบายโครงการวิจัย (อย่างย่อ) :-
จำนวนเข้าชมโครงการ :1529 ครั้ง
รายชื่อนักวิจัยในโครงการ
ชื่อนักวิจัยประเภทนักวิจัยบทบาทหน้าที่นักวิจัยสัดส่วนปริมาณงาน(%)
นางสาวภัทรา บุญนิธี บุคลากรภายในมหาวิทยาลัยหัวหน้าโครงการวิจัย60
นางสาววันวิสาข์ พูลทอง บุคลากรภายในมหาวิทยาลัยผู้ร่วมวิจัย40

กลับไปหน้าโครงการวิจัยทั้งหมด